De Canterbury-verhalen

Blurb

The Canterbury Tales is een verzameling verhalen uit de Middelengelse literatuur die in de 14e eeuw werden geschreven door Geoffrey Chaucer. De verhaalstructuur komt overeen met andere werken uit die tijd, zoals de Decamerone van Giovanni Boccaccio, die wellicht zijn inspiratiebron is geweest.
Gezamenlijk vormen The Canterbury Tales een raamvertelling. Hierin wordt verteld hoe een aantal pelgrims samen op reis gaan. Zij besluiten om elkaar onderweg, om de tijd te doden en ter lering en vermaak, ieder vier verhalen te vertellen. De pelgrims hebben een zeer gevarieerde achtergrond en dat komt ook tot uiting in de verhalen. De thema's lopen sterk uiteen en behandelen zaken als hoofse liefde, verraad, gierigheid en overspel. Ook wordt er gebruikgemaakt van verschillende vertelgenres waaronder fabliau, dierenfabel en romance.
In plaats van het in de literatuur gebruikelijke Frans of Latijn, schreef Chaucer The Canterbury Tales in de alledaagse volkstaal, nu Middelengels genoemd. Twee van de verhalen zijn in proza, de overige 22 in verzen. Een deel van de verhalen is oorspronkelijk, maar er zijn ook verhalen bij die op andere teksten zijn gebaseerd.