Finneganów tren

Blurb

Finneganów tren – ostatnie dzieło Jamesa Joyce'a, opublikowane w 1939 roku. Joyce rozpoczął pracę nad tą powieścią 10 marca 1923, niedługo po wydaniu Ulissesa. Pierwsze jej fragmenty zaczęły ukazywać się już w roku 1924, dość długo znana była jako Praca w toku – ostateczny jej tytuł stanowił przez pewien czas tajemnicę znaną tylko pisarzowi i jego żonie – Norze Barnacle, a zaczerpnięty został z irlandzkiej ballady ulicznej "Finnegan’s Wake" powstałej około 1850 roku.
Siedemnaście lat, które Joyce spędził, tworząc Finneganów tren, stanowiły trudny okres w jego życiu. Pisarza nękały problemy zdrowotne oraz osobiste, był też wciąż w kłopotach finansowych.
Finneganów tren jest dziełem nowatorskim, do dziś określanym jako "książka nie do przeczytania". Ulisses był "dniem człowieka" – Finneganowie są jego "nocą". Joyce uważał, że jego dzieło może zrozumieć każdy, jeśli tylko poprawnie i głośno je przeczyta. Istotnie, dzieło jest zlepkiem językowym, dlatego może być niezrozumiałe nawet dla Irlandczyka. Język, w którym zostało napisane, jest nieregularny i ma się opierać na odpowiednim odgłosie, sensie i rytmie. Finneganów tren jest uważany za utwór metafizyczny i mistyczny.